کارل هاینس کمپ براین نظراست که برای ناتو
وسایرکشورهای جهان به خوبی روشن گردیده است که پاکستان محل عقب
نشینی شورشیان وهراس افگنان می باشد.
کمپ رئیس بخش مطالعات سیاستهای بین المللی
ومسائل امنیتی در بنیاد کونراد ادنهاور درشهربرلین آلمان است .
داکترکمپ که 50 سال داشته وعضو انستیتوت بین المللی مطالعات
ستراتژیک می باشد، ازجمله کارشناسان برنامه های اتومی پاکستان به
شمارمی رود.
رتبيل آهنگ خبرنگار رادیو دویچه ویله صدای
آلمان ، گفت وشنودی با داکترکمپ پیرامون نشست وزرای خارجه
افغانستان وپاکستان درکنفرانس وزرای خارجه کشورهای جی 8 وسود آن
برای حل منازعه افغانستان انجام داده است که اینک متن آن به خدمت
تان تقدیم می گردد:
دویچه ویله
: آقای دوکتورکمپ ؛ به نظرشما کشورهای گروه هشت تا چه حد امکانات
این را دارند که پاکستان وافغانستان را وادارسازند ویا دعوت به
همکاریهای واقعی درراه مبارزه علیه گروههای شورشی وهراس افگن
درافغانستان ومنطقه بکنند.
داکترکمپ : شاید روابط
افغانستان وپاکستان آنقدرها هم خراب نباشد، چنانکه بعضی ها ادعا می
کنند.بهرحال کشورهای گروه هشت بدون شک نمی توانند نقش ناتو را
درافغانستان بازی بکنند. اما برای حل بحران افغانستان لازم است تا
ازتمام امکانات وسازمانهای بین المللی مانند : گروه هشت ، سازمان
ملل متحد ، بانک جهانی واتحادیه اروپا استفاده نمود. درمورد
پاکستان البته باید گفت که این کشورنقش جنجال برانگیزی را درمنطقه
بازی می کند. ببینید؛ تا به حال هیچ قدرت جهان توانایی این را
نداشته است تا علیه شورشیان که امکان عقب نشینی درمناطق امن داشته
اند، پیروزشود. بنابراین ، بدون اینکه منابع کمک به طالبان
درپاکستان ریشه کن نگردند ، بحران افغانستان هرگزقابل حل نخواهد
بود.
دویچه ویله
: آیا کشورهای گروه هشت ، همه به این واقعیت پی برده اند؟
داکترکمپ : بدون شک ،
دراینجا دیگر هیچ جای شک وتردید وجود ندارد که نیروهای بخصوصی
درپاکستان ،درمناطق مرزی ازطالبان حمایت می کنند. اما حال سوال
اساسی دراین است که حکومت پاکستان تا چه حد واقعاً جهت مبارزه با
طالبان تلاش به خرج می دهد. حکومت پاکستان ازچندی بدینسو بخصوص
دراین اواخر تحت فشارشدید ایالات متحده امریکا می خواهد نشان بدهد
که درراه مبارزه علیه طالبان مصمم است. این کشورادعا دارد که قریب
90000 نیروی مسلح را درمناطق مرزی با افغانستان مستقرساخته است.
اما اگرچنین باشد ؛آيا هدف مبارزه ياطالبان است . ازطرف دیگرهمه می
دانند که طاللبان دربرخی ازمناطق مرزی ازهواخواهان زیاد
برخورداراند. خوب ؛ حالا وقتیکه هزاران نفر روزانه ازخاک یک کشور
وارد کشور دیگری می گردند؛ کی می تواند تشخیص بدهد که کی طالب وکی
غیرطالب است.
دویچه ویله
: آقای کمپ برخیها به این باوراستند که اگرحکومت پاکستان هم خواسته
باشد ؛ چون کنترول تمام بر ارتش وسازمانهای استخباراتی اش را
ندارد، نمی تواند ازنفوذ طالبان در مناطق مرزی بکاهد.
داکترکمپ : خوي ؛ ببینید
اینگونه اظهارات همانقدردرست اند که بی فایده هم می باشند. حال
گیریم که چنین است- طوریکه شما گفتید – پس چه باید کرد؟ به نظرمن
یگانه راه حل همین است که ازحکومت پاکستان خواست که تمام اقداماتش
را برای حل این بحران به خرج دهد. ماهمه می دانیم که پرویز مشرف
درحال حاضر با مشکل بس بزرگ داخلی روبه رواست وتا به حال حداقل
چهاربار سوء قصدهایی علیه وی صورت گرفته اند. حال باید پرسید که چه
بدیلی دارید به جزازهمکاری ؟!
دویچه ویله
: آقای کمپ ، برمی گردیم به نشست وزرای خارجه گروه هشت. به نظرشما
اعضای این گروه تا چه حد ازعلایق مشترک درافغانستان برخورداراستند.
آیا روسیه خواهان آن هست تا امریکا به طوردایمی درافغانستان باقی
بماند واین کشور را به یک پایگاه سیاسی – نظامی خود تبدیل بکند؟
داکترکمپ : روسیه به هرحال
به خويی خطرهراس افگنی والقاعده را درک نموده ومی داند که هراس
افگنان تنها به افغانستان بسنده نکرده وفعالیتهای خود را درتمام
منطقه تا مرزهای روسیه گسترش خواهند داد. بنابراین روسیه طرفدار
مبارزه با هراس افگنی درافغانستان می باشد. اما مسکو مانند بسا
نیروهای دیگر برای همکاری با امریکا درافغانستان خواهان پاداش می
باشد وهرگزمتاع همکاری خود را ارزان نخواهد فروخت .
دویچه ویله
: آقای کمپ : آیا يه نظرشما مسکو ازاین ياکی ندارد که امریکا
ازطریق افغانستان درکشورهای آسیای میانه که مرزمشترک يا روسیه
دارند کسي نفوذ خواهد کرد ونفوذ روسیه را دراین منطقه محدود خواهد
ساخت ؟
داکترکمپ : بدون شک ؛ اما
مسئله امریکا درافغانستان ونفوذ واشنگتن درآسیای میانه ، موضوع
جداگانه ای است که روسیه با آن برخورد سیاسی می نماید. اما موضوع
ازبین بردن هراس افگنی درمنطقه مطلبي دیگری است که مسکو طرفدار آن
است .
دویچه ویله
: آقای داکترکمپ ازشما متشکریم . |