آیین و مذاهب کهن آیین فتی شیسم(بت پرستی) : در واقع همان آیین بت پرستی و یکی از آیینهای باستانی جهان است. در این آیین خدا به صورت بت ساخته بشر جلوه گر شده است و شخص معتقد به این آیین به خداوندی یکتا و قادر و متعال اعتقاد ندارد و تکه چوب یا مجسمه ساخت بشر را به جای خداوند مورد پرستش قرار می دهد. آیین توتمیسم: توتمیسم بدوی ترین آیین بشری دنیاست و پیروان آن بیشتر در مناطق بدوی نشین استرالیا و امریکا و افریقا زندگی می کنند .پیروان این آیین به حیوان پرستی گرایش دارند و هر طایفه یا قبیله ای حیوان مخصوصی را بنا به سلیقه خود مقدس می داند و آن را نیایش می کند. آیین آنی میسم : این آیین به جان گرایی دینی معروف است و پیروان آن معتقدند که همه نمودارها و عناصر طبیعت دارای روح هستند و سیر طبیعت را در اثر یکسری حرکات ارواح و شیاطین می دانند. پیروان این آیین بیشتر در مناطق بدوی نشین جهان سکونت دارند. آیین مانی: مانی در لغت به معنای بی مانند و بی همتا آمده است. مانی پسر ناتک از روستاییان بابل بود که در سن ۴۵ سالگی و همزمان با پادشاهی شاپور اول مذهب خود را فاش کرد کتابی به نام ((شاپورگان)) نوشت . او بلخره در زمان بهرام اول به سبب حسادت مغان درباری زنده زنده پوست کنده شد.عقیده او بر دو اصل استوار بود: اول آنکه او می گفت عالم بر خوبی و بدی و روشنایی و تاریکی بنا شده است . دوم آنکه خداوند صاحب خوبی و عفریت صاحب بدی و تاریکی است .آیین مانی مخلوطی از عقاید زرتشتی و یهودی و عیسوی بوده است. او اصول عقاید خود را به صورت نقاشی به مردم عرضه می داشت که مهمترین آن ارژنگ یا ارتنگ نام داشته است. آیین برهمایی: برهما یکی از خدایان بزرگ هندوان باستان و نام یکی از سه خدای پیروان مذهب برهمایی است که وی را قادر مطلق آفریدگار جهان می دانند . برهمنان معتقدند که برهما روز اول خلقت روحانییون را از دهان و سلحشوران را از بازوان و کارکنان را از ران و بردگان را از پای خود آفرید و این صنوف همیشه ثابت و برقرار خواهند بود. سه خدای برهمایی عبارتند از : ۱. برهما( خدای بزرگ و خالق موجودات و جهان) ۲. ویشنو (محافظ . آمر کائنات) ۳.شیوا (مخرب و خراب کننده موجودات) شهر مقدس برهماییان (( بنارست)) در کنار رود مقدس گنگ واقع شده است . آیین شینتو: زمان پیدایش این آیین را به قبل از تاریخ در سرزمین فعلی ژاپن مربوط می دانند .پایه و اساس این آیین بر محور ستایش شجاعت و دلاوری بنا نهاده شده است . پیروان آن بیشتر در ژاپن و کشورهای آسیای جنوب و جنوب شرقی زندگی می کنند. کتاب مقدس آنان ((کو جی گی نی هونگی اینگی ))است که در آن کو جی گی به معنای تاریخ دوران باستان و نی هونگی به معنای تاریخ ژاپن و اینگی یعنی سرودها و رازها و نیایشها. آیین کنفوسیوس: پیدایش آن به قرن ششم پیش از میلاد مسیح در چین باز می گردد و بنیانگذار آن شخصی به نام چی یو کونگ است که بعدها به نام کونگ فوتسه نامیده شد.کتاب مقدس این آیین به نام (( انالکتس)) دارای پنج قانون است . پیروان کنفوسیوس معتقدند: آنچه را خود نمی پسندی برای دیگران روا مدار.پیروان ای آیین بیشتر در چین و هندوستان سکونت دارند. آیین بوداییسم : پیدایش بودا به قرن ششم پیش از میلاد مسیح در شبه قاره هند بوده است . بنیانگذار این آیین ((سیدا تا گا ئوتا ))نام دارد. کتاب مقدس بوداییان (( تری پی تاگا)) است که به معنای سه سبد دانش است . این آیین با فلسفه از خودگذشتگی و تصوف پا به میدان گذاشت و مبنای اصلی آن پشت پا زدن به لذات آنی و ظاهری و مادی است . پیروان این آیین بیشتر در نواحی چین و مغولستان و ژاپن و هند و عده ای هم در کره سکونت دارند .شهر مقدس بوداییان (( لهاسا)) نام دارد و در تبت واقع شده است . آیین لائوتسه : ظهور این آیین به قرن ششم پیش از میلاد مسیح در چین باز می گردد و آورنده آن (( لائوتسه )) یا فیلسوف کهن نام داشت.کتاب مقدس آنان (( تائو تکنیک )) است که از کوچکترین کتب دینی جهان به شمار می آید . اساس این آیین بر محور زندگی عرفانی و ستایش درویشی و ریاضت استوار است .پیروان این آیین بیشتر در منچوری شبه جزیره کره و چین سکونت دارند . آنچه آمد گوشه ای از ادیان کهن و غیر الهی بود که توسط بشر و برای بشر ابداع شده است و با کمی تفکر مشخص است که این ادیان و مذاهب به دلایل روشنی توان به سعادت رساندن بشر را نخواهند داشت زیرا ساخته دست بشر هستند و در حالی که بشر خود ناقص است پس اثر او نیز چنین خواهد بود و از سوی دیگر افراط و تفریط و یک جانبه نگری حاکم بر این ادیان کاملا مشخص است و گویای امر . در طول تاریخ عدالت یکی از ارزشهای متعالی برای بشر بوده است در حالی که برخی از این ادیان آن را نقض می کنند و یا سایر حقوق مسلم انسانی از جمله آزادی و اختیار . پس ادیان غیر الهی هر چند در بعضی موارد بسیار آموزنده و مفید می باشند اما توان پاسخ گویی به نیاز بشر را ندارند و محدود نیز می باشند در حالی که نیاز بشر محدود نیست و یا به عبارت دیگر انسان نیازمند معشوقی است که باید دارای شرایطی باشد در حالی که این ادیان توان معرفی چنین معشوقی را ندارند.
|