پرویز، پر پرواز را آزاد کنید!
اعلامیه
شورای عالی حزب متحد ملی افغانستان
درمورد حکم اعدام پرویز کامبخش ژورنالیست جوان کشور
مورخ 28.01.2008
شورای عالی حزب متحد ملی افغانستان فیصلهً محکمهً ابتدائی ولایت بلخ را درمورد حُکم اعدام محترم پرویز کامبخش ژورنالیست جوان کشور،غیر عادلانه میداند .
شورای عالی حزب متحد ملی افغانستان توقع میبرد که محکمه نهائی محترم پرویز کامبخش در مطابقت به قانون اساسی کشور و معیار های جهانی حقوق بشرصورت گیرد ونباید با نورم های بنیادی تعمق دموکراسی که آزادی بیان مشخصه آنرا تشکیل میدهد برخورد سطحی صورت گیرد.
بااحترام
نورالحق علومی
رئیس حزب متحد ملی افغانستان
نامۀ سایتهای افغانی به
رئیس جمهور افغانستان
برای رهایی سید پرویز کامبخش
مؤرخ 26 جنوری 2008
جناب محترم رئیس جمهورِ، آقای حامد کرزی،
در این روز ها وطن ما یک بار دیگر در سراسر جهان بر سر زبانها افتاده است؛ این بار به خاطر رهایی سید پرویز کامبخش!
سازمانهای ژورنالیستی افغانستان و جهان ، سازمانهای ملی و بین المللی دفاع از حقوق بشر ، نهاد های دموکراتیک روشنفکری داخلی و خارجی ، رسانه های گروهی معتبر جهان و پارلمان اروپا همه همصدا به دفاع از این جوان ژورنالیست که سال پایانیِ تحصیلات عالی اش را در زادگاه آزادیپرور مولانا و ابن سینا سپری مینماید ، برخاسته اند.
رسانه های انترنتی افغانی در سراسر جهان از شما میخواهند تا به حیث رئیس جمهور سرزمین بلاکشیدۀ افغانها، از حقوق این جوان دموکرات که کادر سازندۀ فرهنگ ملی مردم افغانستان خواهد شد، دفاع نمایید و حکم رهایی فوری و بدون قید و شرط او را صادر کنید. این اقدام شما در راستای دفاعِ واقعی از حقوق بشر به یقین روحیۀ دموکراسی در افغانستانِ جنگزده را استحکام خواهد بخشید.
رهایی سید پرویز کامبخش گواه زندۀ پاگیری دموکراسیِ واقعی در افغانستان خواهد بود. این فرصت را ، آقای رئیس جمهور، از دست ندهید!
رسانه های انترنتی ( سایتها ) افغانی به ترتیب الفبا :
ـ سایت انترنتی « آریایی » به مسؤلیت عزیز جرأت
ـ سایت انترنتی « آسمایی » به مسؤلیت حمیدالله عبیدی
ـ سایت انترنتی « آزادی » به مسؤلیت نجیب روشن
ـ سایت انترنتی« پندار » به مسؤلیت عظیم بابک
ـ سایت انترنتی « پیام وطن » به مسؤلیت ایمل پیروز
ـ سایت انترنتی«ترقی» به مسؤلیت دکتور محمد سالم سپارتک
ـ سایت انترنتی « جوانان بیدار » به مسؤلیت طارق پیکار
ـ سایت انترنتی « دیدگاه » به مسؤلیت فیاض نجیمی
ـ سایت انترنتی « روزنه » به مسؤلیت نورمحمد عطازی قامت
ـ سایت انترنتی « روشنایی » به مسؤلیت سلیمان کبیر نوری
ـ سایت انترنتی « روشنک » به مسؤلیت سید مهران
ـ سایت انترنتی « زنده گی » به مسؤلیت فرید سیاوش
ـ سایت انترنتی « ژواک » به مسؤلیت کبیر شاغاسی
ـ سایت انترنتی « سپیده دم » به مسؤلیت واحد فیضی
ـ سایت انترنتی« فردا » به مسؤلیت عبدالرحیم غفوری
ـ فاروم « فریاد آزادی » به مسؤلیت جلیل پرشور
ـ سایت انترنتی « کابل ناته » به مسؤلیت ایشر داس
ـ سایت انترنتی « گفتمان » به مسؤلیت انجنیر عبدالله الم
ـ سایت انترنتی « مهر » به مسؤلیت انجنیر عبدالقیوم میرزاده
ـ سایت انترنتی « نهضت آینده افغانستان » به مسؤلیت پوهندوی دکتور بسم الله شیوامل
ـ سایت انترنتی« وطندار » به مسؤلیت انجنیر نجیب
ـ سایت انترنتی
ـ سایت انترنتی
یاداشت: این به دفتر ریس جمهور فرستاده میشود سایر سایت های که خواهان نام شان در لست باشد میتوانند تا فردا(27 ـ 01 ـ 2008) به این آدرس موافقت شان را ابراز نمایند.
اعتراض سازمان ملل به حکم اعدام روزنامه نگار افغان
دفتر سازمان ملل متحد در افغانستان به جمع منتقدین بین المللی درخصوص حکم اعدام برای پرویز کامبخش، روزنامه نگار افغان، پیوسته است.
مقامات این دفتر گفته اند این نکته که آقای کامبخش در روند قضایی اجرا شده دارای وکیل نبوده نشانگر احتمال سوء استفاده از روندهای قضایی در کشور است.
دفتر سازمان ملل متحد در کابل، پایتخت افغانستان، در این رابطه خواهان بازنگری کامل پرونده آقای کامبخش شده است.
پیشتر دادگاهی در ولایت بلخ در شمال افغانستان، برای پرویز کامبخش، روزنامه نگار افغان حکم اعدام صادر کرد.
این حکم در یک جلسه غیر علنی دادگاه در شهر مزار شریف صادر شد.
دادگاه ولایت بلخ، این روزنامه نگار را به اتهام "اهانت به مقدسات و تحریف آیات قرآن" محکوم به اعدام کرده است.
پرویز کامبخش که دانشجوی سال سوم دانشکده ژورنالیزم (روزنامه نگاری) در دانشگاه بلخ است، همزمان برای یک روزنامه محلی به نام جهان نو کار می کند.
گفته شده است که پرویز کامبخش، سه ماه پیش، یک مقاله را از اینترنت گرفته و بعد از خواندن، آن را در اختیار دوستانش قرار داده است.
این مقاله، که اسلام را به زن ستیزی متهم می کند، از یک وبلاگ ایرانی گرفته شده است.
نهادهای مختلف از جمله سازمان روزنامه نگاران آزاد جنوب آسیا (سفما)، کمیته حمایت از خبرنگاران و انجمن آزاد روزنامه نگاران افغانستان به بازداشت پرویز کامبخش اعتراض کرده اند.
هالند،
در دفاع از ژورناليست، پس از اعلامِ حکمِ اعدام
Sayed Kambakhsh (hier op een door de familie verspreide foto) had volgens zijn
broer nooit problemen.
en
Afghaanse student wordt hard gestraft voor zijn kritiek op de islam. Een
rechtbank veroordeelde hem ter dood. Zijn broer vertelt. 
Een Afghaanse student wordt hard gestraft voor zijn kritiek op de islam. Een rechtbank veroordeelde hem ter dood. Zijn broer vertelt.
Kambaksh (23), die dinsdag ter dood werd veroordeeld wegens kritiek op de islam, staat bekend als een goede, nette student journalistiek. „Parwez dacht veel na over vrouwenrechten en democratie, en discussieerde daar ook over op de universiteit. Het is een aardige en intelligente jongen, die nooit problemen heeft gehad”, beschrijft Sayad Yaqoub Ibrahimi zijn drie jaar jongere broer.
Parwez haalde een kritische tekst over de positie van de vrouw in de islam van internet en deelde die uit onder zijn medestudenten. „Opeens beschuldigden zijn leraren hem ervan dat hij anti-islamitische propaganda verspreidde”, vertelt Yaqoub vanuit Afghanistan. Ook zouden medestudenten geklaagd hebben bij de autoriteiten.
Parwez zelf ontkent dat hij het artikel gedownload heeft. Hij zegt dat zijn naam pas later op het document is gezet, maar volgens de rechters heeft hij bekend.
Op 27 oktober werd de student door drie mannen uit zijn huis gehaald en naar de gevangenis gebracht. Zijn zaak werd niet door reguliere politiemensen maar door een raad voor religieuze zaken gehoord. Yaqoub: „Hij kreeg geen advocaat, was helemaal alleen en mocht met niemand praten.” De raad adviseerde de rechtbank Parwez de doodstraf op te leggen.
De rechtbank volgde die raad dinsdag op, in een zitting achter gesloten deuren. „Hij werd binnengebracht, maar kreeg geen gelegenheid om zich te verdedigen. De rechters schreven zijn vonnis op en stuurden hem weg. Dat was het hele proces”, zegt Yaqoub, die zijn broer de dag na de uitspraak mocht bezoeken. „Hij is bang en erg bezorgd dat hij nooit meer vrij komt. Hij weet niet hoe het werkt met rechters en justitie, hij is nog erg jong.”
Parwez schreef evenals Yaqoub voor de krant Jahan-i-Naw (Nieuwe Wereld). „Geen kritische stukken over de islam of publieke figuren”, beweert Jean MacKenzie, hoofd van het Instituut voor Oorlogs- en Vredesverslaggeving in Afghanistan. „Yaqoub is de kritische journalist. Hij is vaker bedreigd en lastigvallen vanwege zijn publicaties, maar Parwez nog nooit.”
MacKenzie kan zich niet voorstellen dat Parwez daadwerkelijk opruiende teksten en ideeën verspreidde. „Zijn studiegenoten die ik heb gesproken hadden daar helemaal geen klachten over. Volgens hen was hij juist heel populair, een nette en beleefde jongen.”
Yaqoub denkt dan ook dat Afghaanse krijgsheren waar hij over geschreven heeft de hand hebben in de veroordeling van zijn broer. „De krijgsheren, die hier veel invloed hebben, proberen mij zo te straffen. Ik ben ook met de dood bedreigd over de telefoon.” Hij is tijdelijk gestopt met het schrijven van kritische artikelen, zeker nadat de autoriteiten zijn computer en adresboek doorzochten.
„Voor de familie is het heel erg”, aldus MacKenzie. „Hun vader is al bedreigd, dat hij zijn zoons moet laten ophouden kritiek te leveren. Zeker Yaqoub hoort bij de intellectuele elite in Afghanistan. Nu moeten ze zich over nog een zoon zorgen maken.”
Het doodvonnis is nog niet definitief. Parwez kan nog tweemaal in hoger beroep. Het ministerie van informatie en cultuur heeft laten weten dat het verwacht dat het vonnis geen stand houdt in hoger beroep.
Yaqoub geeft de strijd nog niet op. „We proberen samen met de Afghaanse vakbond voor journalisten druk uit te oefenen op president Karzai om de uitspraak terug te draaien. Wat er ook gebeurt, dit is nog niet het einde.”
هالند،
در دفاع از ژورناليست، پس از اعلامِ حکمِ اعدام
منبع: روزنامهء پُرتيراژِ هالندیِ تراو (trouw)،
مؤرخ 2008-01-25،
فشردهء برگردان: طارق پيکار،
امستردام- حکومتِ هالند، از رژيمِ حاکم در افغانستان خواهانِ رهايی سيد پرويز کامبخش، دانش آموزِ رشتهء ژورناليزمِ دانشگاهِ ولايت بلخ، که از جانبِ محکمهء ابتداييه محکوم به اعدام گرديده، ميباشد.
نخست وزيرِ حکومتِ هالند، آقای "جان پيتر بالکِنِنده" «Jan Peter Balkenende»، کـه جهتِ اشتراک در "نشستِ بين الــــمللی پژوهشگــــرانِ اقتصادی" «World Economic Forum» رهسپارِ "داوُس- سويس" گرديده است، طیِ ملاقاتش با حامد کرزی- رييس جمهورِ دولتِ اسلامی افغانستان- خواستارِ سلبِ حکمِ اعدامِ سيد پرويز کامبخش شده است.
هم چنان، سفير کشورِ هالند در کابل ضمنِ گفتگويش با مسؤولانِ حکومتی در افغانستان، از اعادهء حق آزادی برای کامبخش پشتيبانی و دفاع نموده است.
ژورناليستانِ هالندی، پس از تماسِ تلفونی با سيد يعقوب ابراهيمی، برادرِ کامبخش گزارش ميدهند:
سيد پرويز کامبخش دانش آموزِ 23 ساله يی که به اتهامِ اهانت و بيحرمتی به دين اسلام به روزِ سه شنبه 2008-01-22، محکوم به اعدام دانسته شده، در ميانِ همصنفان، دوستان و کسانی که با وی تماس و شناخت دارند، به حيثِ يک دانش آموزِ آگه، فعال و باتربيهء عالی اجتماعی شهرت دارد.
پرويز، در راهِ دفاع از حقوق زنان و توسعهء دموکراسی در کشورش می انديشيد و در بحثهای دانشگاهی از اين موضع ابراز نظر ميکرد. اطرافيانش، او را به حيث يک جوانِ مهربان و روشنفکر ميشناسند.
پرويز، متنی را که در اصل نقدی دربارهء موقفِ زن در اسلام بود، از صفحه های انترنيتی برداشته و ميانِ سايرِ دانش آموزان پخش نموده بود. با تعجب، که اين عملِ او را اُستادان و عده يی از دانش آموزانِ دانشگاه- ضدِ اسلام و احکامِ دين- قلمداد کرده، وی را متهم به دين ستيزی نموده اند.
پرويز، اتهامِ واردشده را رد مينمايد.
پروسهء تحقيقی- عدلی قضيهء مذکور در مغايرت با احکام قوانين وضعی و مُدونِ افغانستان، از طرفِ شورای به اصطلاح عُلمای مذهبی موردِ ارزيابی قرار گرفته، داشتنِ حقِ وکيل مدافع و حتی داشتنِ حق صحبت با افرادِ ديگر را کاملاً از او سلب نموده بودند.
شورایِ عُلمای مذهبی، بعد از اجلاس، به محکمهء مربوطه پيشنهادِ جزای اعدام را به متهم کردند.
محکمه، با تأييدِ مشورهء شورای علمای مذهبی، به روزِ سه شنبهء گذشته در عقبِ درهای بسته و بدون آنکه برای پرويز کوچکترين امکان و يا زمينهء دفاع و ردِ اتهام وارده از خودش را بدهد، حکم اعدامش را صادر کرده و آن را دوباره راهیِ بازداشتگاه نمودند. اين بود، جريانِ سراپای پروسه!
سيد يعقوب، برادر سيد پرويز، که فردای روزِ اعلامِ حکمِ اعدام به ملاقاتِ برادرش رفته بود، متذکر شد، که پرويز هنوز خيلی جوان است و نميداند که پروسهء کارِ اُرگانهای تحقيق و عدلی در اصل چگونه است و هراس دارد، که هرگز آزاد نخواهد شد و. . .
«پرويز، در حالی که يک جا با برادرش (يعقوب) همکارِ قلمی نشريهء "جهان نو" ميباشد؛ اما، برعکسِ برادرش هرگز نقد و يا متنی برضدِ اسلام و قدرتمندانِ حاکمِ محلی ننوشته است»: بر اساسِ اظهارِ آقای "جان ماککنزی" «Jean Mackenzie» مسؤولِ گزارشگرانِ انستيتوتِ جنگ و صلح در افغانستان.
آقای جان ماککنزی، می افزايد: «يعقوب يکی از ژورناليستان منتقد ميباشد. موصوف بنابر طرزِ ديد و نقدهای نشرشده اش، به مراتب موردِ تهديد و اذيت قرار گرفته؛ اما، پرويز هرگز!»
ماککنزی، گمان نميبَرَد، که پرويز دست به انتشار و پخشِ متنهای تحريک کننده و تخريش کنندهء اذهانِ عامه و دانش آموزان و. . . زده باشد.
يعقوب، در عقبِ اين قضيه دستِ حاکمان و زورمندانِ مسلحِ منطقه يی را شامل دانسته، چنانکه خودش به اساسِ تهديدها تا سرحدِ مرگ از طرفِ مراجع مذکور مواجه بوده، موقتاً از نوشتن و نشرِ نقدهايش منصرف گرديده است.
يعقوب، ابراز ميدارد، که تلاش و مبارزه برای رهايی پرويز، در همکاری با اتحاديهء ژورناليستانِ افغانستان و آوردنِ فشار بالای رييس جمهور کرزی، جهتِ تغيير تصميمِ محکمه همه جانبه ادامه داشته، هنوز اميدواری برای آزادی موجود است.