گزارش گاردین از گرمسیر

'شهر ارواح'

 

روزنامه گاردین چاپ لندن، در مقاله ای با عنوان 'شهر ارواح'، وضعیت ولسوالی گرمسیر ولایت هلمند و فعالیت طالبان در این منطقه را بررسی کرده است.

دکلن والش خبرنگار این روزنامه انگلیسی زبان، پس از بازدید از ولسوالی گرمسیر، نوشته است که سکوت بر این ولسوالی بیابانی جنوب افغانستان حکم فرماست و برای بسیاری از طالبان، جنگ از همین ولسوالی ویران شده و متروک آغاز می شود.

به نوشته گاردین، شورشیانی که از مرز پاکستان به گرمسیر سرازیر می شوند، از این ولسوالی به مثابه دروازه ورودی به افغانستان استفاده می کنند و اولین چیزی که آنها در این ولسوالی با آن روبرو می شوند، پایگاه های نیروهای بریتانیایی است.

این روزنامه نگار بریتانیایی به نقل از نیل دنمک‌کی ( Neil Den-Mckay) فرمانده نیروهای پیاده اسکاتلندی مستقر در ولسوالی گرمسیر می نویسد که شورشیان در این منطقه، وارد درگیری های خونین با سربازان بریتانیایی شده و پس از آن به سایر مناطق سرازیر می شوند.

 

طالبان 'ده دلاری'

دکلن والش می نویسد طالبانی که از این مسیر می گذرند از مناطق مختلف هستند، طالبان تندرو سالهای ۱۹۹۰ با ایدئولوژی بنیادگرایانه، جنگجویان محلی که موسوم به طالبان "ده دلاری" هستند، قاچاقبران مواد مخدر که از بلوچستان می آیند و افرادی از گروه القاعده.

گزارشگر روزنامه گاردین که در ولسوالی گرمسیر با شماری از افغانها و نیروهای بریتانیایی از نزدیک گفتگو کرده، از قول آنها می نویسد که بسیاری از این طالبان، مردان جوان پاکستانی هستند که این جنگ را فریضه دینی و جهادی خود می دانند.

میر حمزه، رئیس اداره استخبارات (اطلاعات) ولسوالی گرمسیر به این گزارشگر روزنامه گاردین گفته است که شصت درصد شورشیان این ولسوالی پاکستانی هستند.

به گفته وی، آنها از بسترهای داغ شورش در پاکستان مانند وزیرستان، سوات و پنجاب می آیند. پنجاب یک منطقه غنی زراعتی است که در پرورش شبه نظامیان افراطی سابقه دیرینه دارد.

گاردین می نویسد بعضی وقتها پاکستانی ها نمی توانند با جنگجویان پشتو زبان گفتگو کنند، زیرا آنها فقط به زبان اردو و پنجابی آشنایی دارند. این شورشیان از بلوچستان پاکستان وارد افغانستان می شوند. فرماندهان ناتو، شهر کویته مرکز این ایالت را پایگاه طالبان می دانند.

دکلن والش خبرنگار روزنامه گاردین در پایان می نویسد که شورشیان ابتدا در منطقه گردی جنگل، در اردوگاه مهاجرین در غرب کویته جمع می شوند و سپس با کاروان های موتر(خودرو)های وانت نوع پیک آپ (PickUp) از مرز عبور می کنند.