بيماري قند  ، همواره براي افراد بيمار خطر ساز بوده و در اثر عدم رعايت تغذيه اصولي ، عوارض فراواني به دنبال دارد . ديابت مرضي است که بر اثر زياد شدن مقدار قند خون توليد مي شود . در اين حالت لوزالمعده به مقدار کافي ماده انسولين توليد نمي کند و مقدار قند خون که يک گرم در هر ليتر است افزايش مي يابد .

بيماري قند به دو دسته تقسيم بندي مي شود :

1. وابسته به انسولين ؛ 2. غير وابسته به انسولين .

علل « ديابت وابسته به انسولين » عبارتند از : عفونتها ، ژنتيک ، اختلال ايمني ، تومور .

مبتلايان به نوع ديابت که حتي در کودکان نيز وجود دارد ، تقربيا هميشه نياز به تزريق انسولين دارند . ميزان شيوع اين بيماري پيش از 30 سالگي است . همچنين پر خوري ، پر نوشي ، پرادراري و کاهش وزن در اين بيماران بسيار شايع است .

علل « ديابت غير وابسته به انسولين » عبارتند از : چاقي ، حاملگي ، هپاتيت و ...

اين نوع ديابت را مي توان با رژيم غذايي و يا قرص قند تحت کنترل قرار داد و اگر رژيم غذايي با ورزش رعايت نشود احتمال آن مي رود که در آينده نياز به تزريق انسولين پيدا شود . سن شيوع اين بيماري معمولا پس از 40 سالگي است .

علائم بيماري :

پيدايش قند در ادرار ، زياد شدن ادرار ( تا سه برابر افراد سالم ) ، آشاميدن آب فراوان ، و بسيار غذا خوردن از علائم و عوارض اين بيماري است .

عوارض بيماري ديابت کدامند ؟

افزون بر خستگي و ناتواني و لاغري ، اين عارضه معمولا به مرور زمان و پس از حدود 10 سال عوارض جدي در بدن بيمار ايجاد مي کند . اين عوارض در چشم به صورت آب مرواريد و اختلالات عروقي شبکيه و نهايتا به صورت کوري است .

اين بيماري در کليه ها نيز نقش تخريبي به عهده دارد و اگر به آن بي توجهي شود و مراقبتهاي لازم به عمل نيايد ، معمولا شاهد از دست دادن کليه هاي ديابتيها و در نتيجه دياليز مداوم هستيم .

ديابت براي بيماران قلب و عروق نيز عوارض خطرناک و گاهي جبران ناپذيري به بار مي آورد يعني در بروز سکته قلبي استعداد خاصي دارند .

ساير عوارض ديابت عبارتند از :

بيماريهاي عصبي و عروقي مغز ، زخم و گانگرن شدن انگشتان و ساير اعضاي بدن .

رژيم غذايي در افراد ديابتي عبارت است از : اگر فرد ديابتي به طور منظم از يک جدول غذايي که مخصوص ديابتيها است استفاده کند و روزانه نيز به تمرينات ورزشي بپردازد ، لزومي ندارد که حتي اگر قند خون وي از 300 فراتر نرفته باشد از قرص قند استفاده کند زيرا مي تواند به راحتي آن را کنترل کرده و مجددا پايين آورد .

مصرف شيريني و انواع شکلاتهاي صناعي و قند و شکر از خطرناکترين انواع مواد قندي براي ديابتيها هستند . افراد ديابتي استعداد خاصي نسبت به بالا رفتن فشار خون و چربي خون دارند . براي گزير از اين عوارض بايد از مصرف انواع اغذيه نمک دار و حاوي چربي و گوشت قرمز پرهيز شود . مصرف انواع ميوه و سبزيجات و خورشتهاي سرخ نشده ( به ويژه خورشت سبزي ) ، گوشت مرغ ، قارچ ، ماهي ، سوپهاي ويتاميني و کم چرب و مختصري پروتئين از بهترين نوع مواد غذايي براي ديابتيها هستند .

ديابتيها به جاي اينکه روزانه سه وعده غذا بخورند ، بهتر است از 6 وعده غذا و به ميزان کمتر در شبانه روز استفاده کنند و هميشه از مصرف زياد غذا خودداري کنند و بکوشند از غذاهاي فيبري و ميوه جات استفاده کنند تا هميشه احساس سيري کرده و اشتهاي آنها به غذا کمتر شود .

ورزش براي افراد ديابتي بسيار ضروري و حياتي است و هرگز رژيم غذايي به تنهايي قادر نيست ديابتيها را کنترل کند . ورزشهاي سبک و منظم روزانه افزون بر اينکه از قند خونشان مي کاهد ، بافتهاي عضلاني قلب و عروق و ريه ها و سيستم گوارشي را تقويت و نيرومند کرده و سبب افزايش عمر مفيد اين اعضا شده و مانع از رسوب چربي مي شود .