بی بی سی:
مردی که ۳۰ سال پیش بینایی خود را از دست داده بود حالا با استفاده از چشم مصنوعی تکامل یافته ای که بر اساس الگوهای نوری کار می کند، قادر است نور را ببیند.

ران، ۷۳ ساله، ۷ ماه پیش در بیمارستان تخصصی چشم مورفیلد لندن مورد عمل جراحی قرار گرفت.

او می گوید که می تواند با استفاده از چشم مصنوعی موسوم به" آرگس ۲ " که برایش کار گذاشته اند، خطوط سفید روی آسفالت خیابان را دنبال کند یا جوراب هایش را جور کند.

این چشم مصنوعی با استفاده از یک دوربین و پردازشگر که بر روی یک عینک آفتابی سوار شده اند، تصاویر دریافتی را به صورت بی سیم به یک گیرنده کوچک که بیرون چشم است می فرستند.

این گیرنده، اطلاعات دریافتی را با استفاده از یک سیم ظریف به الکترودهایی که روی رتینا می فرستد (رتینا لایه ای از سلول های چشم است که نسبت به نور در بخش پشتی چشم عکس العمل نشان می دهند).

این الکترود ها تحریک می شوند و پیام را از طریق اعصاب بینایی، به مغز می فرستند. مغز هم الگوی روشنایی و تاریکی را بسته به اینکه کدام الکترود تحریک شده، تشخیص می دهد.

۳۰ سال تمام، هیچ ندیدم، همه چیز سیاه بود اما هم اکنون نور آمده و اینکه ناگهان می توانم نور را ببینم، فوق العاده است
ران
متخصصان امیدوارند بیماران به تدریج بیاموزند که الگوهای دیداری تولید شده توسط این چشم مصنوعی را برای خود به تصاویر معنادار تبدیل کند.

این نوع چشم مصنوعی که توسط شرکت آمریکایی "دید دوم" تکمیل شده، تا کنون برای ۱۸ نفر کار گذاشته شده است. سه نفر از این افراد، بیمار بیمارستان تخصصی چشم مورفیلد در لندن هستند.

این نوع چشم مصنوعی برای کمک به افرادی مانند ران طراحی شده که به نوع خاصی از نابینایی دچارند، یعنی نوعی که در آن عامل وراثت موجب تحلیل رفتن رتینا می شود، و مشکل با گذشت زمان گسترش می یابد.

تخمین زده می شود که بین ۲۰ هزار تا ۲۵ هزار نفر در بریتانیا به این نوع بیماری دچار هستند.

ران که نام خانوادگی خود را فاش نکرده، به بی بی سی گفت: ۳۰ سال تمام، هیچ ندیدم، همه چیز سیاه بود اما هم اکنون نور آمده و اینکه ناگهان می توانم نور را ببینم، فوق العاده است. من حالا می توانم جوراب های سفید، سیاه و خاکستری ام را از هم تشخیص بدهم.

لیندون دا کروز، پزشکی که ران را عمل کرده، گفت که پیشرفتی که در آزمایش این تکنولوژی جدید حاصل شده، دست اندرکاران را دلگرم کرده است.

به گفته او دو سال از طرح آزمایشی این تکنولوژی باقی مانده و هم اکنون در روزهای نخستین آن به سر می بریم، اما آزمایش های مداوم برای تضمین موفقیت این تکنولوژی، بسیار مهم است.

گرگویر کاسندای، از موسسه "دید دوم" هم در این باره گفت: ما تلاش می کنیم تا ببینیم با استفاده از این تکنولوژی چه میزان از بینایی را می توانیم به نابینایان بازگردانیم.

او هم معتقد است که این تکنولوژی هنوز به کار فراوان نیاز دارد.