پژوهشگران مشخصات یک
موجود کهن شبیه انسان که می تواند از اجداد مستقیم ما باشد را تشریح کرده
اند.
ارزیابی این موجود 4/4 میلیون ساله به
نام آردیپیتکوس رامیدوس طی مقاله ای توسط دانشمندان در نشریه "ساینس" انجام
شده است.
تیم محققان می گویند حتی اگر این موجود
از اجداد مستقیم انسان نباشد، چگونگی تکامل انسان از جد مشترکش با شامپانزه
را روشن تر می کند.
فسیل های آردیپیتکوس رامیدوس ابتدا در
سال 1992 در اتیوپی پیدا شد اما ارزیابی اهمیت آن 17 سال طول کشید.
مهم ترین نمونه این فسیل ها اسکلت ناقص
یک موجود ماده است که بر آن نام "آردی" نهاده اند.
تیم بین المللی محققان استخوان های مهمی
از جمله جمجمه با استخوان فک و دندان، بازوها، دست ها، خاصره، لنگ و پاها
را پیدا کردند.
اما پژوهشگران همچنین قطعاتی را یافته
اند که می تواند به حداقل 36 موجود منفرد آردیپیتکوس تعلق داشته باشد.
پروفسور تیم وایت از دانشگاه کالیفرنیا
در برکلی که از محققان ارشد این پروژه است گفت که تحقیقات گروه موشکافانه
بوده است.
او به نشریه ساینس گفت که تمیز کردن
استخوان ها و بعد مطالعه و مقایسه آن با سایر فسیل های شناخته شده آفریقا و
سایر نقاط سال های سال وقت گرفت.
پروفسور وایت گفت: "این یک فسیل معمولی
نیست. یک شامپانزه نیست. انسان نیست. این به ما نشان می دهد که زمانی در
گذشته چه بوده ایم."
زندگی روی درخت
این فسیل در حدود 230 کیلومتری شمال
شرقی آدیس آبابا پایتخت اتیوپی کشف شد.
گفته می شود برخی از مشخصات اسکلت این
موجود منعکس کننده مشخصات قابل مشاهده در گوریل های بسیار کهن است؛ همچنین
آثاری از گونه های انسان نما که بعدا ظاهر شدند در آن دیده می شود.
دانشمندان می گویند که آردی با قدی 120
سانتیمتری در بالا رفتن از درختان مهارت داشته است، اما همچنین روی دو پا
راه می رفته است. با این حال کف پاهایش مثل انسان امروزی قوسدار نبوده، که
نشان می دهد نمی توانسته در فواصل طولانی راه برود یا بدود.
پروفسور اوئن لاوجوی از دانشگاه کنت در
اوهایو به بی بی سی گفت: "نصف زندگی اش روی درختان می گذشته است؛ در درختان
لانه می کرده و گهگاهی هم آنجا غذایش را می خورده است، اما وقتی پایین می
آمده صاف راه می رفته تقریبا همانطور که من و شما قدم برمی داریم."
محققان می گویند اینکه این موجود 4/4
میلیون سال قبل در ناحیه ای که جنگلی بوده زندگی می کرده است تا حدودی مشکل
زاست. تصور می شد که تکامل اولیه انسان حداقل تا حدودی ناشی از ناپدید شدن
درختان و تشویق آنها به راه رفتن بر زمین بوده است.
پروفسور وایت گفت: "این موجودات در
زیستگاهی جنگلی زندگی می کرده و می مرده اند، نه در یک دشت باز (ساوانا)."
و چون بسیاری از مشخصه های آردیپیتکوس
رامیدوس در میمون های امروزی در آفریقا دیده نمی شود، احتمال دارد که این
جد مشترک، از لحاظ زمانی خیلی عقبتر از آنچه تاکنون تصور می شد می زیسته
است - شاید هفت یا نه میلیون سال پیش.
تکامل سریع
این تیم در پاسخ به اینکه آیا
آردیپیتکوس رامیدوس جد مستقیم ما بوده است یا نه، گفت برای پاسخگویی به این
سوال باید فسیل های بیشتری از نقاط مختلف و متعلق به دوره های زمانی مختلف
جمع آوری و بررسی شود.
دانشمندان در سندی که به مقاله آنها در
نشریه ساینس ضمیمه شده نوشته اند: "ما برای دادن پاسخی مطمئن به این سوال
در آینده نیازمند کشف فسیل های بسیار بیشتری از دوران 3-5 میلیون سال قبل
هستیم."
"اما اگر آردیپیتکوس رامیدوس عملا گونه
ای نباشد که جد انسان مستقیما به آن برسد، باید ارتباط نزدیکی با آن داشته
باشد، و در ظاهر و تطبیق پذیری شبیه آن بوده باشد."
بدوی بودن ظاهر آردیپیتکوس رامیدوس در
مقایسه با آسترالوپیتسین ها - گروهی از هومینیدها در آفریقا که از لحاظ
زمانی کمی به ما نزدیک تر بوده اند - کارشناسان را شگفت زده کرده است.
به خصوص فسیل یک آسترالوپیتکوس آفرنسیس
موسوم به "لوسی" که در سال 1974 پیدا شد به علت توانایی آن در راه رفتن
ارتباط نزدیکی با انسان دارد.
پروفسور کریس استرینگر از موزه تاریخ
طبیعی لندن اظهار نظر کرد که برای آنکه آردیپیتکوس رامیدوس روی خط مستقیمی
از دودمان انسان بنشیند همچنین لازم است که تغییرات تکاملی سریعی روی داده
باشد.
او به بی بی سی گفت: "آسترالوپیتکوس
چهار میلیون سال قبل ظاهر شد بنابراین تصور این است که پیشرفت تکامی در 4/4
میلیون سال قبل باید بیشتر (از آردیپیتکوس رامیدوس) می بوده باشد."
او افزود: "خوب باید گفت که شاید
تغییرات خیلی سریع هم ممکن باشد یا اینکه آردیپیتکوس ممکن است نوعی
بازمانده تاریخی از یک مرحله قدیمی تر تکامل باشد. شاید هم چیزی شبیه به
آسترالوپیتکوس در 4/4 میلیون سال قبل در جای دیگری در آفریقا پیدا کنیم."