فاژه ها اندر بهار نو می شوند 

  

باز سُرنای بهــار از نای کابل  می رسد

آتشی از هرکرانه  جای بلبل می رسد

چیغ مُلا تحت شورا  زیر ارگ، زیر  چپن

مرگ زن شیر و شکر با یک تعامل می رسد

فاژه ها مستند بر لبهای ما مثل عسل

واژه ها تلخ و تباهی با تجاهل می رسد

هر کسی خُرخُر زنان غلتیده بر برج بلند 

از درون سینه ها  طبل تقابل  می رسد

آندم  از پیزار و لنگی موج غفلت می وزید 

ایندم از فیض دریشی هی تغافل می رسد

در میان  صد بلاد و صد بلا  در مانده ایم

هر طرف  میلاد و  آواز  چپاول می رسد

شانه ات  از تاریکی ترسیده اما  ری نزن

از چراغ  سوته ها جشن تحمل می رسد

 

                                     حمیدالله حسن زاده

            20 مارچ   2012