ويروس اچ آی وی در خون، مايعات تناسلی افراد و همينطور شير
مادر آلوده يافت می شود.
اين ويروس همراه با اين مايعات وارد بدن ديگران می شود.
راه های سرايت اچ آی وی:
- آميزش جنسی با فرد آلوده بدون رعايت اقدامات پيشگيرانه
- استفاده اشتراکی از سرنگ آلوده يا ابزاری که برای سوراخ کردن
اعضای بدن استفاده می شود و آلوده هستند
- از طريق خون آلوده
- در معرض تماس قرار دادن زخم يا بريدگی در بدن با مايعات
آلوده به اچ آی وی
- نوزادان مادران آلوده ممکن است در دوران جنينی، هنگام تولد
يا از طريق تغذيه از شير مادرآلوده شوند
ويروس اچ آی وی در بزاق دهان شخص آلوده وجود دارد، اما ميزان
آن کم تر از حدی است که بتواند بيماری را منتقل کند.
زمانی که مايعات حامل ويروس خشک شده باشد، خطر انتقال ويروس
نزديک به صفر خواهد بود.
برای پيشگيری از انتقال اچ آی وی، بهترين راه خودداری از
برقراری رابطه جنسی با فرد آلوده به ايدز و استفاده از کاندوم
های جنس "لاتکس" (نوعی پلاستيک) است.
ذرات با ابعاد اچ آی وی نمی توانند از کاندوم لاتکس عبور کنند
و اگر به درستی و به طور منظم استفاده شوند شيوه کاملا موثری
در کاهش خطر انتقال بيماری محسوب می شوند.
هرچند تنها شيوه صد در صد موثر خودداری کامل از آميزش جنسی
است.
معتادان تزريقی می توانند با خودداری از مصرف سرنگ های مشترک
خطر آلودگی به اچ آی وی را کاهش دهند.
توهمات پيرامون اچ آی وی
آی وی به طرق زير غير قابل سرايت است
- از طريق هوا، سرفه و عطسه
- از طريق بوسيدن، تماس پوستی يا دست دادن
- از طريق استفاده مشترک از لوازم آشپزی مانند ديگ و چاقو
- از طريق تماس با صندلی توالت
- از طريق حشرات، نيش يا گاز حيوانات
- از طريق شنا در استخرهای عمومی
- از طريق خوردن غذايی که توسط فرد آلوده به اچ آی وی تهيه شده
باشد