|
به گزارش سرویس بین‌الملل «بازتاب»،
یوری لافبن، پژوهشگر روسی و رییس موزه «شهاب‌سنگ
تونگوسکا و اجسام فضایی»، از کشف دو میله فلزی
سنگین توسط تیم تحقیقاتی خود خبر داد که مدعی است،
ساخته دست بشر نیست.
روزنامه «الشرق‌الاوسط»
ـ چاپ لندن ـ با اعلام این خبر افزود: این دو میله
در نزدیکی روستای «واناوارا» کشف شده است؛ یکی از
این میله‌ها در عمق 5/1 متری و در میان جسمی یافت
شده که متعلق به یک
ستاره دنباله‌داربوده
و میله دوم نیز در میان آهن قراضه‌های موجود در
نزدیکی ریل راه‌آهن پیدا شده است.
پیش از این نیز روس‌ها در سال 1908 ادعا کرده
بودند که در محل سقوط شهاب‌سنگ «تونگوسکا» در
سیبری بقایای یک سفینه فضایی را یافته‌اند که
ساخته دست بشر نیست.
ساکنان نزدیک به محل سقوط این شهاب‌سنگ، این منطقه
را بدیمن می‌دانند، اما آنچه که موضوع را جدی‌تر
می‌سازد، این است که دانشمندان نیز وجود برخی
چیزهای بدیمن در این محل را نفی نمی‌کنند، به
گونه‌ای که برخی از این دانشمندان می‌گویند، در
یکی از مناطق نزدیک به محل مذکور در سیبری،
عقربه‌های ساعت کندتر حرکت می‌کند و این پدیده
ناشناخته‌ای است که هنوز مطالعه و بررسی نشده است.
مورد عجیب دیگر در این محل، مشاهده
اشباحی
است
که به صورت آشکار حرکت می‌کنند.دانشمندان
مذکور تصریح کردند، آنان با چشمان خود دیده‌اند،
افرادی که از این محل عبور می‌کنند، به محض رسیدن
به محل مورد نظر،
نامرئی
می‌شوند و نمی‌توان آنان را دید.
.:
یکی از
دانشمندان روسی می‌افزاید:
ساکنان محلی این منطقه تأکید می‌کردند که آنان پس
از جنگ جهانی دوم، در اعماق رودخانه تونگوسکا،
یک‌سری قطعات فلزی صیقلی یافته‌اند که دارای
اشکال هندسی منظمی
بوده و از ماده سیاه‌رنگ عجیبی ساخته شده است. سپس
ما به رغم آنکه از آن زمان تاکنون، طبیعت دچار
تغییرات بسیاری شده است، با این حال آغاز به جستجو
کردیم و سرانجام یکی از این قطعات را یافتیم که
شکل و رنگ آن با هر ماده خام دیگر فرق دارد.
دانشمندان زمین‌شناسی گمان می‌کنند که
این ماده، متعلق به یک سفینه فضایی بوده که
ویژگی‌های مغناطیسی ندارد و قادر به تحمل گرمایی
تا 3000 درجه و نیز تحمل برخورد با شهاب‌سنگ‌ها
است.این
منطقه که قطعه مذکور در آن یافت شده و حدود 25
کیلومترمربع مساحت دارد، دارای ویژگی‌های خاص و
استثنایی است. انسان در این منطقه نمی‌تواند
بایستد، چون احساس می‌کند حلقه‌ای سر او را
می‌فشارد. در این منطقه قانون حرارتی نیز صادق
نیست، چراکه در روز دمای حرارت هوا به 30 درجه
بالای صفر و در شب به 7 درجه زیر صفر می‌رسد، به
گونه‌ای که آب یخ می‌زند. سطح پرتوافکنی نیز در
این منطقه نسبت به دیگر مناطق 12 الی 15 درصد کمتر
از میزان طبیعی‌اش است.
این دانشمند روسی معتقد است، سفینه فضایی
منهدم‌شده، از روی زمین بلند شده است.
وی می‌افزاید: این سفینه در 30 ژوئن سال 1908،
یعنی زمانی که انسان هنوز سفینه فضایی نداشت برای
منهدم کردن یک ستاره دنباله‌دار 200 میلیون تنی
بلند شده و آن را در فضای سیبری منهدم کرده، به
این ترتیب حیات بشر را نجات داده است.
لافبن در پایان می‌پرسد:
آیا این مخلوقات غیربشری خودشان را فدای انسان
کرده‌اند؟؟
گفتنی است، عکس‌های گرفته‌شده از محل این انفجار 8
حفره بزرگ را نشان می‌دهد و مقادیر متنابهی نیز
اریدیوم ـ که یک ماده فضایی است ـ در این محل کشف
شده است
|
