سروده ای از شاعر جوان و تازه کار نظیفه نظری

لحظه های غربت

روزها میگذرد، شبها همچنان

ولی زندگی همان تکرار شدن لحظه هاست

لحظه هایی که پر از خاطره غم انگیز ما است

لحظه هاییکه همیشه در خاطر ما باقی خواهند ماند

لحظه هاییکه همیشه سرود مرگ مرا می خوانند

لحظه هاییکه همیشه در آسمان غبار آلود ابری در گذر اند

لحظه ها باز هم لحظات دل غمدیده ما ،که همیشه آه از دل می کشد

 اما کسی آنرا نمیداند

لحظه ها گذشته و لحظه ها در گذر است

 ولی ما آن چیزی که بودم،حالا نیستم