سال جهانی فیزیک

مجمع عمومی سازمان ملل متحد همزمان با یکصدمین سالگرد «سال معجزه‌آسای اینشتین»، سال ۲۰۰۵ میلادی را بعنوان سال جهانی فیزیک نامگذاری کرده است. یکی از اهداف اصلی این طرح گسترش آگاهی عمومی در باره فیزیک مدرن٬ مسائل جدید آن و اهمیتش در زندگی آینده بشر می‌باشد.

در سال ۱۹۰۵ میلادی، اینشتین چهار مقاله بنیادی و بدیع در زمینه های تئوری نسبیت خاص، پدیده فتوالکتریک ، حرکت براونی و بقای جرم و انرژی منتشر کرد که بطور مستقیم و غیر مستقیم مبدا تحول فیزیک نظری در قرن بیستم شدند. بجرأت می‌توان گفت که هیچ مقطع زمانی دیگری در طول تاریخ علم فیزیک به این باروری وجود نداشته مگر مدت یک سالی که نیوتن بدلیل شیوع طاعون سال ۱۶۶۵ میلادی انگلستان مجبور شد بمدت یکسال در خانه روستایی خود بماند و در آن مدت سه شاهکار علمی خود یعنی تئوری حساب دیفرانسیل و انتگرال، قانون عمومی جاذبه و تئوری نور را کشف کند.

بزرگداشت اينشيتن در آلمان

سال 1905 سالی خارق العاده برای اکتشافات علمی بود

رونالد پيز
خبرنگار علمی بی بی سی

گرهارد شرودر، صدر اعظم آلمان، اعلام کرده است که سال 2005 به مناسبت صدمين سالگرد نخستين اکتشاف مهم آلبرت اينشتين با رويدادهای مختلف جشن گرفته خواهد شد.

آقای شرودر در آغاز برنامه ای ويژه در برلين، دانشمندان را تشويق کرد با سرمشق گرفتن از اينشتين در مجادلات سياسی نقش مهمتری بازی کنند.

اينشتين پس از روی کار آمدن نازی ها در سال 1933، آلمان را به مقصد آمريکا ترک کرد اما همچنان به انتقاد از سياست های هيتلر ادامه داد.

با اعلام سال 2005 به عنوان سال جهانی فيزيک، نهادهای آموزشی همچون يونسکو اميدوارند که دستاوردهای اينشتين دانش آموزان را به دنبال کردن حرفه ای در رشته فيزيک تشويق کند.

سال 1905، سالی واقعا خارق العاده برای علم و برای آلبرت اينشتين بود.

وی طی مجموعه ای مقالات در آن سال، وجود اتم ها را اثبات و اندازه آنها را تعيين کرد؛ زمينه را برای يکی از پربارترين شاخه های فيزيک مدرن، يعنی نظريه کوانتوم، مهيا ساخت و نظريه نسبيت را، که توصيفی انقلابی از ماهيت فضا و زمان ارائه می داد، به جهان معرفی کرد.

نبوغ

اينشتين همچنين کاشف مشهورترين معادله علم، E=mc²، است که انرژی ماده را به جرم و سرعت نور مرتبط می کند.

هرچند اين معادله دارای کاربردهای مفيد بسياری است، اما قدرت ويرانگر بمب اتمی اغلب به اين معادله نسبت داده می شود.

در آغاز سال 1905، نبوغ اينشتين به جز برای معدود دوستانش بر سايرين پوشيده بود.

در پايان آن سال اما، نام او بر سر زبان بهترين دانشمندان سراسر جهان افتاده بود.

پانزده سال بعد، با اثبات يکی از پيش بينی های عجيبش، اينشتين به نخستين ابرستاره جهان علم بدل شد و عکسش در صفحه اول روزنامه های جهان منعکس شد.

امروز او عليرغم پيچيدگی نظريه هايش (يا شايد هم به خاطر پيچيدگی آنها) سرشناس ترين دانشمند جهان است.