معادن و نقشه سیاسی افغانستان در آسیائی میانه با عث آن شده است که امریکا به نوع از اشکال داخل خاک افغانستان شود که حالا بعد از عقد توافقانه با حکومت دست نشانده اش، قانونی در افغانستان حضور دارد. به این اساس ضرورت برای خروج نیرو های امریکا از افغانستان دیده نمی شود.

اریک پرنس، بنیانگذار شرکت خصوصی نظامی بلک واتر گفته بود که اگر نیرو های امریکایی از افغانستان خارج شوند، حکومت وحدت ملی در چند هفته سقوط خواهد کرد. او تاکید کرد: «ما در افغانستان سه راه داریم، یا نیروهای خود را از افغانستان بیرون کنیم که در آن صورت حکومت کابل در ظرف چند هفته سقوط خواهد کرد ، یا اینکه به مصارف گزاف و نتیجه کم ادامه دهیم و یا به جنگ به عنوان یک ورشکستگی نگاه کنیم و فشار بیشتر بالای هراس افگنان بیاریم».

طالبان معتقد اند که خروج نظامیان خارجی، پایان جنگ و وحدت مردم افغانستان را در قبال دارد.

 به گزارش تسنیم به نقل از واشنگتن پست، از آغاز حضور نیروهای آمریکایی در افغانستان 16 سال می ‌گذرد و تاکنون حدود 2400 نظامی این کشور در افغانستان کشته شد‌ه‌ اند و بیش از 700 میلیارد دالر نیز هزینه این جنگ گردیده است.
ریچارد کوهن روزنامه‌ نگار ارشد امریکایی، پیش از این در واشنگتن ‌پست نوشت بود که جنگ افغانستان پایانی ندارد و امریکا نمی‌تواند این جنگ را ببرد.
ذبیح ‌الله مجاهد سخنگوی طالبان، خروج نظامیان امریکایی از افغانستان را راۀ نجات مردم افغانستان و امریکا اعلام کرده اظهار داشت: خروج نظامیان امریکایی و پایان دادن به اشغال افغانستان از هدر رفتن نیروی انسانی امریکا و هزینه‌ های اقتصادی این کشور جلوگیری می‌کند و منجر به پایان طولانی ‌ترین جنگ تاریخ این کشور خواهد شد.

وی افزود: خروج نظامیان امریکایی نجات ما افغان‌ها را نیز در پی دارد؛ زیرا جنگ در افغانستان احتمالاً پایان می‌پذیرد، افغان‌ها متحد شده و امارت اسلامی قدرتمندی را تشکیل می‌ دهند.

حسین حقانی اسبق ژورنالیست پاکستانی  دزر این مورد گفته است: «ایالات متحدهء امریکا نمی تواند، افغانستان را در حالت بحرانی رها کند. امریکا نمی تواند از عهدهء این کار برآید، اما اگر این کار را کند، عواقب آن برای پاکستان مملو از دشواری های جدی خواهد بود. ثبات در افغانستان به نفع پاکستان است. اختلافاتی را که در مورد افغانستان، گاه گاهی بین پاکستان و امریکا مشاهده می کنیم، در اینست که آن ها یک افغانستان با ثبات را چگونه تعریف می کنند». 
اختر شاه همدرد تحلیلگر سیاسی طی مصاحبه با حیدر شاه خبرنگار اسپوتنیک گفت:.
من به این نظر هستم که در این نزدیکی ها امریکا افغانستان را ترک نمی کند و پلان آنرا نیز دارد، زیرا پایگا های استراتیژیکی را در افغانستان ساخته اند. پایگاه های استراتیژیکی برای یک زمان دور(طویل المدت) ساخته میشود. تا جائیکه من حدس میزنم، امریکا پلان حضور ده ها سال در افغانستان را دارد. اول اینکه پول هنگفت در این عرصه مصرف نموده است. دوم ، امریکا در این منطقه دو حریف اساسی دارد که عبارت اند از چین و روسیه است و از طریق افغانستان میتواند درد سر برای این دو ابرقدرت ایجاد نماید. مساله سوم اینکه، واشنگتن آسیا میانه را ساحه تحت تاثیر روسیه میداند و میخواهد تاثیر مسکو را د ر منطقه محدود بسازند.

امریکا در منطقه آسیائی میانه نیز پلان بزرگ دارند که به بهانۀ برقراری دموکراسی، میخواهد منطقه را تحت تاثیر خود قرار بدهند. مساله معادن نفت و گاز که در بحیره کسپین کشف شده، نیز توجه امریکا را به خود جلب نموده است و امریکا میخواهد در این منطقه حاکم باشد. هر جائیکه معادن کشف گردد، امریکا منطقه را ناحیه تحت منافع خود اعلام میکند.

همدرد در مورد تهران اظهار داشت که ایران در منطقه خاص استراتیژیکی نفت و گاز قرار دارد که امریکا را بیقرار ساخته است و به اشکال مختلف سعی می ورزد تا بر ایران تاثیر داشته باشد و بهترین مسیر نزدیک شدن امریکا به ایران- افغانستان است.

فکر نمی کنم به اساس دلایل که ارائه نمودم، امریکا قصد خارج شدن از افغانستان را داشته باشد. ایجاد سرو صدا ها- یکی از بازی های سیاسی امریکا است.

معادن و نقشه سیاسی افغانستان در آسیائی میانه با عث آن شده است که امریکا به نوع از اشکال داخل خاک افغانستان شود که حالا بعد از عقد توافقانه با حکومت دست نشانده اش، قانونی در افغانستان حضور دارد. به این اساس ضرورت برای خروج نیرو های امریکا از افغانستان دیده نمی شود.

همدرد تحلیل گر سیاسی به سوال اینکه آیا مصارف گران افغانستان میتواند عامل خروج نیروهای امریکا از افغانستان گردد؟ پاسخ داده گفت:

«امریکا سالانه بیش از 600 ملیارد دالر مصارف نظامی دارد، مصرف 20-25 ملیارد دالر در افغانستان برای امریکا گران نیست».

او تاکید کرد، یگانه چیزیکه امریکا را نگران ساخته است، تلفات جانی نیرو های امریکا در افغانستان میباشد. زیرا در امریکا جامعه مدنی وجود دارد که میتوانند بالای دولت تاثیر بگذارند. بناً رهبری امریکا در دو راهی قرار گرفته است، از یکطرف مورد انتقاد جامعه های مدنی و از طرف دیگر منافع امریکا در منطقه مطرح است.

بی ثباتی در افغانستان، متحدین امریکا در منطقه را نیز نگران ساخته است. متحدین امریکا با امریکا قصد ایجاد بی ثباتی در کشور های آسیائی میانه شوروی سابق را داشتند و دارند، اما بیخبر از این بودند که تروریزم با عث ایجاد مشکلات برای خود شان میگردد.

پاکستان سیاست خود را در منطقه عملی می نماید، گرچه میگوید که متحد امریکا است. پاکستان و ایران اهداف خود را در قبال افغانستان دارند. چین، روسیه و هند دیدهای مختلف در ارتباط افغانستان دارند. تمام این کشورها منافع خود را در افغانستان دارند که اکثراً مخالف منافع امریکا میباشد.

خلاصه باید گفت، که امریکا افغانستان را ترک نمی کند و پاکستان هم قسمیکه امریکا به آن امید داشت عمل نمی نماید و اهداف خود را پیش میبرد.

وی در جواب به سوال که آیا فعال شدن طالبان و داعش در افغانستان می تواند باعث خروج نیروهای امریکا از افغانستان گردد؟ گفت:

«داعش یک پروژه بین المللی از جمله ساخته های انگلستان، اسرائیل و امریکا است. قرار بود که داعش از عراق و سوریه به آسیائی میانه حمله کنند که بائیست نخست به ایران و افغانستان نزدیک شوند. در ارتباط داعش باید افزود که داعشی ها — متشکل از سنی های متعصب و تندروها میباشند که قرار بود با شیعه ها روبرو شوند، تا باشد که رژیم ایران را تغییر بدهند، بعداً به قفقاز و آسیائی میانه و افغانستان نفوذ نمایند.

حمایت روسیه از سوریه با عث شکست داعش در سوریه شد که همزمان پلان اعراب شیخ نشین و غرب برهم خورد تا اینکه مجبور شدند از برنامه داعش که قبلاً ساخته بودند، منصرف شوند.

داعش در سوریه آینده ندارد و به همین علت به افغانستان انتقال گردیده است. مردم افغانستان با داعشی های هیچ وجه مشترک ندارند، بناً داعش در افغانستان جاه ندارند.

فعلاً جنگ های افغانستان ایدالوژیکی نیست. شیوه مفکوره ای و عقیده ئی خود را از دست داده است. یک تعداد زیاد مسلحین در بدل معاش اعاشه و اباطه خانواده های اکفا میکنند. رهبری طالبان در جنگ منافع شخصی دارند. اما طبعی است که در بین ایشان کسانی هم هست که بی خبر از دنیا بخاطر وطن و جهاد می جنگند.

من خطر را نمی بینم که با عث خروج نیرو های امریکا از افغانستان شود. این همه سناریو ها از ساخته های امریکا است.

امریکائی ها برنامه تامین صلح و امنیت افغانستان را ندارند. بلکه میخواهند شرایط طوری باشد تا حد اقل تلفات را با خود داشته باشند. اما نمیتوانند که تلفات را در سطح حد اقل حفظ کنند و از همین جهت نگران هستند. اما پروژه افغانستان طویل المدت است. جنگ در افغانستان جریان خواهد داشت. کشورهای منطقه اینرا نیز درک کرده اند و آمادگی خود را د رمقابل اقدامات بعدی امریکا دارند.