زندگی

پيشرفت در زمينه بزرگ کردن سينه به شيوه 'طبيعی'

ميشل رابرتس

استفاده از مواد مصنوعی خطر پارگی و نشت را همراه دارد

يک پيشرفت عمده علمی در آمريکا اين اميد را پديد آورده است که مواد مصنوعی سيليکون که برای بزرگ کردن پستان به کار می رود طی يک دهه آينده جای خود را به بافت های طبيعی که از سلول های بدن بيمار پرورش يافته است بدهد.

اين شيوه جديد که در آن بافت های چربی از سلول های پايه موجود در بدن بيمار پرورش داده می شود، ممکن است به انقلابی در جراحی پلاستيک منجر شود و به جراحان امکان دهد دست به توليد موادی بزنند که نه تنها ايمن تر هستند بلکه ظاهر و احساسی طبيعی تر دارند.

تيمی از محققان دانشگاه ايالتی ايلينوی در شيکاگو در نشست سالانه انجمن آمريکايی پيشبرد علوم در واشنگتن اعلام کردند در زمينه توليد مواد طبيعی قابل کاشت (implant) برای بزرگ کردن پستان با استفاده از سلول های پايه به پيشرفت هايی نائل آمده اند.

به گفته آنها از فوايد روش تازه اين است که در آن خطر پارگی و نشت مواد، بيمار را تهديد نمی کند.

مواد قابل کاشت طبيعی

ساير محققان در گذشته امکان ترکيب بافت های چربی بدن بيمار با سلول های پايه برای توليد يک ماده طبيعی قابل کاشت را بررسی کرده اند.

اما حجم بافت های چربی لازم برای اين منظور ممکن است زياد و مستلزم عمل جراحی گسترده باشد.

دکتر جرمی مائو، سرپرست تيم محققان دانشگاه ايلينوی، از شيوه متفاوتی استفاده کرده است.

وی در نشست سالانه انجمن آمريکايی پيشبرد علوم گفت که آنها سلول پايه موجود در مغز استخوان داوطلبان سالم را با استفاده از يک سوزن استخراج کردند. سلول های پايه تحت شرايط خاص استعداد بدل شدن به بسياری از انواع سلول های بدن را دارند.

پژوهشگران سپس سلول های پايه را در چارچوب مخصوصی که از محيط طبيعی محل رشد سلول های چربی تقليد کرد قرار دادند.

سپس اين چارچوب های "سلول گذاری شده" را زير پوست هشت موش آزمايشگاهی کاشتند.

پس از چهار هفته، سلول های پايه به سلول های چربی بدل شده بودند و ماده کاشته شده حجم اوليه خود را حفظ کرده بود.

محققان می گويند در مقايسه، مواد مصنوعی قابل کاشت در پستان ممکن است 40 تا 60 درصد از حجم اصلی خود را در طول زمان از دست بدهد.

هرچند به مطالعات بيشتری در اين زمينه نياز است، اما دکتر مائو به اين نشست علمی گفت که اين تکنيک از توان بالقوه برای ايجاد انقلابی در جراحی بزرگ کردن پستان و ساير جراحی های ترميمی مانند ترميم صورت برخوردار است.

وی گفت: "در آن صورت بيماران حق انتخاب خواهند داشت: آنها می توانند يک ماده پرورش يافته از سلول های پايه را انتخاب کنند يا (مثل سابق) يک ماده قابل کاشت مصنوعی را برگزينند."

نتايج اين رشته تحقيقات قرار است در نشريه "مهندسی بافت" (Tissue Engineering) چاپ شود.