نخستین موج‌سوار افغان
در تلاشِ راه یافتن به المپیک
مریم انصاریروزنامه‌نگار در برلین
افریدون آمو، نخستین قهرمان موج‌سواری است که به نمایندگی از افغانستان در مسابقات جهانی این رشته ورزشی شرکت کرده است. او ۵ سال داشت که با خانواده‌اش افغانستان را ترک کرد و در آلمان پناهنده شد. او برای اولین بار در نوزده سالگی موج‌سواری را تجربه کرد و برای همیشه عاشق این ورزش شد.
افریدون سه سال پیش مدال طلای این رشته ورزشی را در مسابقات موج‌سواری پرتغال گرفت و حالا قصد دارد تیمی از موج‌سواران افغان را برای بازی‌های المپیک ۲۰۲۰ در توکیو آماده کند، از کشوری که نه دریا دارد و نه موجی بر ساحل آن فرود می‌آید. او می خواهد تصویری دیگر از افغانستان به دنیا معرفی کند. تصویری برخلاف آنچه رسانه‌ها هر روز از جنگ و خشونت در این کشور منتشر می‌کنند.
افریدون ده ساله بود که برای اولین بار دریا را دید. غرش موج را شنید و لذت تن زدن به آب را چشید. او را که حالا ۳۰ سال دارد در "تمپل‌هوف/Templehof" محلی که در گذشته یکی از فرودگاه‌های برلین بود، ملاقات می کنم. در یک صبح آفتابی که برای تمرین موج‌سواری روی باند متروکه فرودگاه به آنجا آمده است.
افریدون تازه دبیرستان را به پایان رسانده بود که همراه دوستانش به یکی از سواحل فرانسه رفت. سفری که برای همیشه مسیر زندگی او را تغییر داد. او می گوید:" یکی از دوستانم تخته موج‌سواری را به من داد. تخته را گرفتم رفتم لب دریا و در آن لحظه دوست زندگی‌ام را یافتم. در آن لحظه فهمیدم که این چیزی است که در تمام زندگی می‌خواستم انجام بدهم. "
از این پس بود ورزش موج‌سواری به بخشی جدا ناشدنی از زندگی افریدون تبدیل شد. او شش سال پیش "انجمن موج‌سواران افغان" را با حمایت آلمان پایه‌گذاری کرد و توانست علاقمندان به این ورزش را در میان مهاجران افغان از نقاط مختلف دنیا گردهم آورد.
تیم آنها با ۱۲ نفر، چهار زن و هشت مرد به نمایندگی از افغانستان در بازی‌های موج‌سواری پرتغال شرکت کرد و او مدال طلا را برد. در سال گذشته میلادی در فرانسه و امسال نیز در مسابقات جهانی موج‌سواری در ژاپن شرکت کرد.
حالا یکی از هدف‌های او شرکت تیم موج‌سواری افغانستان در المپیک ۲۰۲۰ در توکیو است. سالی که این رشته ورزشی برای اولین بار وارد بازی‌های المپیک می‌شود. ولی شانس تیم افغانستان برای ورود به این بازی‌ها و درخشیدن در رقابت با تیم‌های کارکشته دنیا چقدر است؟
افریدون می‌گوید:"شانس ما بسیار زیاد نیست. چون کشورهایی مثل استرالیا، آمریکا و برزیل دریا دارند و موج‌سواری می‌کنند. ما این امکانات را در افغانستان نداشته و نداریم. آهسته آهسته ببینیم تا کجا می‌رسیم. اگر ۲۰۲۰ نشد، ۲۰۲۴ در پاریس، ۲۰۲۸ در لس آنجلس، ببینیم که آینده چه پیش می‌آورد."
اما مهمتر از همه اینها برای افریدون بردن این ورزش در میان جوانان افغانستان است. او تابستان امسال به افغانستان رفت و در رودخانه پنجشیر در شمال کابل موج‌سواری کرد.
او از این تجربه می‌گوید:"در شروع هیچکس نمی‌فهمید که ما چه می‌کنیم. هرکس می‌آمد حیران می‌ماند که اینها چه می‌کنند؟ تخته به دستشان است و لباس عجیبب و غریب پوشیده‌اند. ولی وقتی که سر موج بودیم خوش بودند، حتی ما را کمک می‌کردند می‌گفتند که چه کنیم."
موج‌سواری در افغانستان ناشناخته است. اما افریدون امیدوار است که این ورزش نیز مانند کریکت در میان افغان‌ها به خصوص جوانان جایگاهی مانند بازی فوتبال و کریکت پیدا کند.
بعد از سقوط گروه طالبان بازی فوتبال دراین کشور رشدی قابل توجه داشته و بارها مردم افغانستان بعد از برد تیم ملی‌شان به خیابان‌ها ریخته‌اند. از جمله قهرمانی در کشورهای جنوب آسیا که افغانستان برای اولین بار جام را به خانه برد.
بازی کریکت نیز تقریبا ده سال است که به افغانستان آمده و حالا تیم ملی افغانستان یکی از بهترین‌ها در دنیا است.
افریدون در مسابقات قهرمانی امسال با تیم ایران آشنا شد که برای اولین بار در مسابقات جهانی شرکت کرده بود. او می‌خواهد سال آینده در سواحل جنوب ایران موج‌سواری کند.
او درباره برنامه‌های آینده‌اش با موج‌سواران ایرانی می‌گوید: "می‌خواهیم در سال آینده دو پروژه در افغانستان و ایران داشته باشیم. با موج‌سواران افغان به بندر عباس برویم و با موج‌سواران ایرانی بامیان برویم و ورزش موج‌سواری با پارو را پیش ببریم، چون ایران در این ورزش تجربه خوبی دارد، انجمن موج‌سواران ایران پیشنهاد این همکاری را داد."
افریدون آمو در آلمان رشته حقوق و ایران‌شناسی خوانده و استاد رشته طراحی نظری در دانشگاه پوتسدام است.
او به عنوان کارشناس قانون اساسی از سوی موسسه پژوهشی ماکس پلانک در افغانستان فعالیت کرده است اما حالا تصمیم گرفته همه انرژی‌اش را برای ورود به مسابقات المپیک بگذارد. او می‌گوید خود را به دست امواج می سپرد تا شاید او را به ساحل آرزوهایش برساند.
