استرس مادر درطول بارداری بر رشد جنین و رفتار فرزندش تاثیر می‌گذارد

یك كارشناس ارشد روانشناسی معتقد است: باوجودی كه بین دستگاه عصبی جنین ومادر هیچ گونه ارتباط مستقیمی وجود ندارد ، اما پژوهش‌ها نشان داده كه استرس مادر درطول بارداری بر رشد جنین و رفتار فرزندش تاثیر می‌گذارد."مرضیه فلاح" گفت: حالاتی مانند ترس و اضطراب در دستگاه عصبی خودكار مادر تاثیر گذاشته و سبب آزادشدن بعضی مواد شیمیایی و واردشدن آن به‌جریان خون می‌شود.
وی افزود: درچنین شرایطی غده‌های داخلی به‌ویژه غده فوق كلیوی، انواع ومقادیر مختلفی هورمون ترشح می‌كنند كه درسوخت و ساز طبیعی بدن وشیمی خون مادر تغییراتی ایجاد می‌شود و با این فرایند مواد شیمیایی از راه جفت به جنین منتقل می‌شود.
مدرس دانشگاه آزاد اسلامی اظهارداشت: هورمون‌های استرس ممكن است بر دستگاه قلبی وعروقی جنین كه فشارخون آن نسبت به محرك‌های بیرونی حساس است اثر منفی بگذارد و جنین را تحریك و حركات او را در داخل رحم تشدید كند.
وی گفت: مطالعات نشان داده‌است كه اگرناراحتی مادر برای چندین‌هفته ادامه یابد حركات جنین درتمام طول دوران بارداری به حد بسیار زیادی می‌رسد و اگر این ناراحتی‌ها كوتاه‌مدت باشد حالت تحریك پذیری جنین معمولا چندساعت به طول می‌انجامد.
فلاح افزود: به‌هرحال فشار عاطفی مادر باردار در طولانی مدت، خواه ناشی از مشكلات زناشویی باشد یاعقاید منفی درمورد بچه‌دارشدن یاحوادث ناگوار زندگی، نتایج مداومی برای سلامت كودك و مادر به دنبال خواهد داشت.
كارشناس ارشد روانشناسی ادامه داد: نوزادان مادران غمگین و یا پراضطراب احتمال دارد پیش از موعد به دنیا آیند و یا كم وزن، بیش فعال، تحریك پذیر یا ناآرام باشند و مشكلاتی مانند بدغذایی‌و نیاز شدید به در آغوش گرفته شدن داشته باشند.
وی با اشاره به اینكه اضطراب مادر در دروه حاملگی ممكن است زایمانی سخت و مشكل یا زودرس را موجب گردد، گفت: صدمه‌ها وضربه‌های هنگام تولد و همچنین تولدزودرس،احتمال ابتلا نوزادان به اختلال‌های جسمی وذهنی را افزایش می‌دهد.
وی افزود: درنتیجه وضعیت عاطفی مادر باردار و نوع محیط ازنظر سطح استرس و هیجان‌های دایمی و شدید می‌تواند در دوره رشد جنین و به دنبال آن در سلامت وسازگاری كودك تاثیرداشته وهمچنین عوامل زیستی ومحیطی فراوانی‌نیز می‌تواند در رشد به هنجار جنین اثر منفی بر جای گذارد.
فلاح ادامه داد: از آنجایی كه موقعیت‌های استرس زا اجتناب ناپذیرند، بهتر است روش‌هایی‌مانند كاهش نگرانی‌ها، كنارگذاشتن مصرف دارو،پیداكردن جایگزینی برای استرس، آموزش شیوه‌های آرمیدگی وحمایت اجتماعی را به‌والدین آموزش داد تا شكل موثرتری را با محرك‌های استرس زا ایجاد كرده تا اثر آنها را بر خود كنترل كنند.مدرس دانشگاه آزاد اسلامی افزود: البته این موضوع از این جهت اهمیت دارد كه پدران ومادران آینده روش‌هایی را كه به‌نظرمنطقی می‌رسد را برای رشدمطلوب فرزندان انجام دهند، زیرا سلامت وشادی جامعه در گرو فرزندانی است كه به آن جامعه تحویل می‌دهند.