الماس امید
سروده ای از دوکتور م.ا.ترابی
گذزاز تنگناي زوزه ها
و نفرین پدیده ها
در سرزمین کهنه ای
ااماس امیدم
آنجا که آشیانه ای ویران
عقاب های بلند پرواز است
و پندار های تلخ و شیرین
در جبین فرسوده
و سیمای رنگ زدوده
نمایان است
قبرستانی که لوحه ای گوری
بر سینه ای پهنش
ندیده است
و کاج پیر و قد کشیده ای
که باد طوفان زای مرگ
بر شاخسار آن وزیده است
آری...
پژواک جانگداز شهیدم
سرزمین کهنه ای الماس امیدم