زندگی

 

«ای یادِ همیشه مانده در یاد»

 در ساير ملل نيز ايثارگران وقهرمانان شان به نوعي مورد تكريم و احترام عمومي قرار مي گيرند. حتي در كشورهايي كه محروم از اينگونه شخصيتها بوده و فاقد جلوه هاي ايثارگري و جانبازي هستند، و در واقع در فرهنگ خود اسطوره سازي مي كنند. در جامعه ما هم اين ارادت و عشق به جان بازان وجود دارد.

مقوله  ایثار و فدا کاری مقوله خاصي است چرا كه یک سر آن  به فطرت بشر و سردیگر آن به باور انسان بسته است و همين به نوعي موجب پيوند مستحكم و دائمي و جدايي ناپذير انسانها با يكديگر در يك جامعه يا جوامع مختلف است. ما فكر مي كرديم چگونه مي توان بين يك پديده اجتماعي فرهنگي و واقعيتهاي تاريخي در محدوده مكاني و زماني مشخص ارتباط برقرار كرد. يا به عبارت ديگر چگونه مي توان مقطعي از تاريخ يك ملت را كه مملو از حماسه آفريني، شكوه، عظمت و دستاورد ها ،قتل و قتال ها ، غارت های مادی و معنوی، جفا ها و شکست ها است پس از گذشت سالها به نسلهاي جديد معرفي و همان آرمانهاي واقعي كه مردم را به سوی كمال رهنمون میشد ؛ براي ايشان نهادينه و فرهنگ سازي كرد. از خود گذری يك حركت فردي است براي اجتماع. لذا در تجليل از ايثارگر جامعه و اجتماع بايد حركت كند. بدين منظور بايد اجتماع را كه بعضا دچار فراموشي يا غفلت شده هوشيار و بستر را براي مشاركت همگاني فراهم كرد.

بر ما لازم است قدري عميق تر و وسيع تر به درياي بيكران و مواج شخصيت های مبارز خویش بنگریم. ما بزرگداشت از شهدای بانام و گمنام را گامی مهمی در آن مسیر یاد شده میدانیم.

دوکتور نجیب الله  شخصیت سیاسی نمونه و ممتازی بود که مردانه و صادقانه زیست و سر بلند  ازجهان رفت. او از جمله شخصیت های انگشت شماری است که زندگی پس از مرگش افتخار آمیز تر است. او مرد  تیز هوش , با استعداد, شجاع , عیار,صریحاللهجه, با انرژی , ساز مانده جرارو بی بدیل, و وطنپرست پر شور بود. او سر لشکری بود آزموده و رهبری بود توانا. دستگاه استخبارات نظامی پاکستان برای اشغال کامل افغانستان و  به قول معروف برای طالبستان کردن افغانستان این مرد وطنپرست را بحیث یک مانع از سر راه خود  دور کردند.

 پسندیده و عقلانی تر  خواهد بود اگر ما بتوانیم روز واحد شهدا داشته باشیم ، بریده از رنگ و رُخ سیاسی و دوستی و دشمنی دیروز، امروز خاطرات شهدای خود را یکجا گرامی بداریم!

 «  ای آتش سینه شقایق

افروخته در حریرِ شمشاد
 
ای کوه بلندِ سر کشیده
در قامت سبزِ سرو آزاد
 
می‌افشرد این نفَس کجایی
ای یادِ همیشه مانده در یاد »
 

 همیشه سبز و جاویدان بادخاطرات همه شهدای گلگون کفن وطن ما  !