زندگی

 

      تبعیدی 

 م  .  فرهود

 چیستی ؟

          شبیه به

                  شبنم

حق ا لسکوت نا شگفته ی                            

عالم

کیستی  ؟

          بزرگتر از

                        غم

                             یا دوبار از  آ د م ،

                                                  کم

های

 تبعیدی

     حتا حقیقت معنای ترا به غارت برده اند  !

 

                * * *

تبعیدی

     فاعله نیست

     سراسر دغدغه ی فعل است

        دق

          مجهُول                                       

                            و  ا  نا  ری

دسته ی تیشه ،

                 نیست

سکه ی اندیشه است

با جرقه ی از ماضی دور

                مثل یک نغمه

                  مثل یک تنبور

                     برای رونق زدن  بتکده های باستانی و مغرور .

تبعیدی

    این بره ً بومی 

       بعد از خلق هر ترانه ای

       از درد یک خاطره ی  ورجاوند ،  پوست می ریزد .

 

               * * *

تبیعدی

       کاشف ،

              نیست

                کشف است

                  دُره زن نیست

                    تعبیربوسه شناسیک دُره هاست

تبعیدی

        نه کاشف عمامه و قمچینست

          نه کاشف چارق و طیلسان

             نه کاشف جُمهوری ریش است

                    نه کاشف خُلفای خشخاش

کشفی ست مُجلل

   مانند شُپلیدن لیموی آبدار

     مانند کشف شکنجه و تیزاب و دار

        مانند کشف تیل  و کافره  و   رگبا ر .

تبعیدی

      خنده نیست

       که به غُنچه ی گل تشبیه شود

         استعارهً  روشن

            برای تاً ویل فسخ تبسم  ،

                فسخ آیینه و چکاوک  و آزادی  .

تبعیدی

      گریه نیست

       که با مقدار شبنم ،

               مقایسه گردد

                 عاطفه ی سرشک است

                  در شکُوه  بند بند سکوت  .

 

              * * *

تبعیدی

واژه  نیست

که بر صفحه ً سپید

بجای صفر سیاه ،

               بنشیند

متن است

متنی  سپید و سرگردان  بر صفحهً  سیاه .

               * * *

تبعیدی

قهرمان نیست !

که درمرگ  جُغرافیا

که درحُضور تاریخ و تداعی

                                   رفته رفته به رجز تبدیل شود        

نوع غریبی از قهرمانی و اصالت نرگسپوش انسان است .

تبعیدی

شاعره نیست

که از اندوه ،

            گل عروس بسازد

                      شعر است 

شعری که در تخیُل جا نیا ن

           د ر بازارجهانی هُنر

                                  ا یجاد  می شود .

              * * *

تبعیدی

   نه عقابست

     نه ققنوس هزار ترنم

       نه قفسی خالی برای تزیین دیوارهمسایه

تبعیدی

  پرواز است    

  پروازی بالاتر از دروغ  و دشنام

           عزیزتر از طناب و توهین   

  نه گلچین شهامتست

  نه سفسطه ی جُبن

  مُجرمیست

  که از نقد آواز

  حق السکوت وجدان را نپرداخته است !

               * * *

تبعیدی

    افتاب بیضی نیست

          که گرفته شود

                 که بمیرد

                    شعوربُلند صداقت و  روشنی ست  .

                  * * *

من

 تبعیدی نیستم

دامنه ی مُستقل تبعید م

که تبعید یان در من نماز شگفتن  می خوانند

من                                                                                                

          دوزخی نیستم   

                            ُولوله ی دوزخم                                     

که شیفتگان خر و خورشید

                                      در من میسوزند 

من

    چیستم

          مُضحکه ی  بر دکترین " پایان تاریخ " 

                        نارنجی  بر شاخه ی  رکلام  

من

     کیستم

          روغنی در چراغ  قهوه ای  زمان

            گردنی در حلقه ی  موج موج  پرنیان

                                   باز پرداخت ا شتباه  

                                                             و

                                                             تکرار رسوایی  ...

                 * * *

 چیستم

         شبیه به مرگ  -  شبنم  -

کیستم

                     بزرگتر از  - غم  -   

کجاستم

                        در سکوت بی  - آدم -

                         پس 

                            مرا بشمار  

                                    دوبار از آدم ،

                                               -  کم -

                        یعنی 

                              هیچم

                                      و

                                         از هیچ نیز

 

                                                    "  چیزی کم  "   !؟

  

                * * * 

                اول جنوری  دوهزار و پنج