ما
عادتآ در بین دو اکستریم مثبت و منفی به داوری می پردازیم و در برخورد با
هر قضیه ای مطلقآخوب! یا مطلقآ بد! می گوئیم و در این میان از مرز های
اعتدال،چشم بسته میگذریم.
در
داوری های تاریخی و اجتماعی نیز فقط یک عامل! را عمده می کنیم و مابقی را
از نظر می اندازیم.
|