دیر اما درست؛ آیا پاکستان از تروریزم فاصله می‌گیرد؟
اعتراف تلخ و صریح خواجه آصف؛ وزیر دفاع پاکستان مبنی بر حمایت رژیم‌های حاکم بر اسلام آباد از تروریزم مورد نظر غرب در کشورهای منطقه، چیزی از مسئولیت گناه‌آلود پاکستانی‌ها در این پروژه‌های مهیب و مرگبار نخواهد کاست.
وزیر دفاع پاکستان در مصاحبه‌ای اعتراف کرد که حکومت‌های این کشور در سه دهه گذشته از گروه‌های تروریستی حمایت کرده‌اند. خواجه آصف به اسکای‌نیوز گفت: «ما سه دهه است که این کار کثیف را برای ایالات متحده، بریتانیا و غرب انجام می‌دهیم.»
او افزود: این اشتباهی بود که انجام دادیم و به همین دلیل است که اکنون این مسائل به ما نسبت داده می‌شود.»
خواجه آصف تأکید کرد که اگر پاکستان در جنگ علیه اتحاد شوروی در دهه ۱۹۸۰ و پس از آن در جنگ موسوم به مبارزه با تروریزم بعد از حملات ۱۱ سپتامبر شرکت نکرده بود، «سوابق این کشور بی‌عیب و نقص» باقی می‌ماند.
اعتراف این مقام ارشد پاکستانی نشان می‌دهد که دولت پاکستان در طول ده‌ها سال گذشته همواره از تروریزم حمایت کرده و یکی از بزرگ‌ترین قربانی‌های تروریزم پاکستانی مردم بی‌دفاع افغانستان بوده‌اند.
با این حال اما این اعتراف چیزی را برای قربانیان تروریزمی که پاکستانی‌ها از آن حمایت کرده‌اند تغییر نخواهد داد. مردم افغانستان که در طول ده‌ها سال گذشته همواره با پیامدهای حمایت پاکستان از تروریزم روبه‌رو شده‌اند همچنان امروز و چه بسا در طول سال‌های بعد همچنان با تبعات این «سیاست کثیف» مواجه خواهند بود و به این ترتیب در ایجاد تمام رنج‌هایی که مردم افغانستان از ناحیه تروریزم و پیامدهای جانبی آن متحمل می‌شوند پاکستانی‌ها شریک و سهیم هستند.
بنابراین، اعتراف تلخ و صریح خواجه آصف؛ وزیر دفاع پاکستان مبنی بر حمایت رژیم‌های حاکم بر اسلام آباد از تروریزم مورد نظر غرب در کشورهای منطقه، چیزی از مسئولیت گناه‌آلود پاکستانی‌ها در این پروژه‌های مهیب و مرگبار نخواهد کاست.
نکته دیگر این است که رهبران حاکم بر پاکستان با حمایت از تروریزم مورد نظر امریکا، بریتانیا و سایر قدرت‌های غربی نه تنها مرتکب جنایت‌های هولناک علیه ملت‌های مسلمان منطقه شدند؛ بلکه تصویری تیره و ترسناک از یک رژیم غیرمسئول و دست‌ابزار بازی‌های بزرگ قدرت‌های جهانی ارائه کردند؛ تصویری که هرگز با اعترافات مقامات پاکستانی زدوده نخواهد شد.
در این میان، پرسش این است که آیا اعترافات تازه خواجه آصف؛ وزیر دفاع پاکستان مبنی بر حمایت این کشور از پروژه‌های تروریستی غرب در گذشته که اساساً یک اعتراف دیرهنگام اما درست محسوب می‌شود، آیا به معنای آن است که دولت اسلام‌آباد مصمم است از گذشته خود فاصله بگیرد و حمایت از تروریزم را ترک کند؟
واقعیت این است که پاسخ به این پرسش، هرگز آسان نیست؛ زیرا پاکستان همواره کشوری بوده که همه حیات و بقای خود را مرهون حمایت‌های بی‌چون و چرای قدرت‌های خارجی بوده است. این حمایت‌ها در قبال همراهی پاکستان با پروژه‌های خرابکارانه و طرح‌های تروریستی کشورهای حامی آن ارائه شده است.
به عبارت واضح‌تر، اگر دولت اسلام‌آباد به راستی مصمم به فاصله گرفتن از تروریزم و عدم همراهی با پروژه‌های ضد امنیتی قدرت‌های غربی باشد، شاید یکی از ملموس‌ترین پیامدهای آن قطع حمایت‌های مستمر قدرت‌های غربی از رژیم حاکم بر اسلام‌آباد باشد، آیا این به معنای آغاز پایان پاکستان در فرم کنونی آن نخواهد بود؟
شماری از ناظران می‌گویند که شاید در حال حاضر، مقامات پاکستانی واقعاً به این نتیجه رسیده باشند که تروریزم یک تیغ دو لبه است که اگر از یک سو می‌تواند به عنوان ابزاری علیه دشمنان پاکستان استفاده شود، از سوی دیگر می‌تواند به تهدیدی علیه خود پاکستان تبدیل شود؛ همان چیزی که در حال حاضر در روابط طالبان حاکم بر افغانستان با حاکمان پاکستان نیز شاهد هستیم.
با این وجود اما این واقعیت را نیز نباید فراموش کرد که پاکستان همچنان به استفاده از ابزار تروریزم به منظور پیشبرد پروژه‌های هژمونیک و بازی‌های ژئوپلیتیک در منطقه ادامه می‌دهد.
به عنوان نمونه در تازه‌ترین مورد در یک حمله مرگبار بر گردشگران در کشمیر تحت کنترل هند، حداقل ۲۶ نفر کشته شده‌اند. اگرچه پاکستانی‌های ادعا می‌کنند که هند با استفاده از «پرچم جعلی» اقدام به این ارتکاب این جنایت کرده تا نقشه‌ها و برنامه‌های حزب هندوگرای حاکم بر دهلی نو علیه پاکستان و مسلمانان هند و کشمیر را اجرا کند؛ اما هندی‌ها متقابلاً انگشت اتهام را به سمت پاکستان نشانه می‌روند و معتقد اند که این حمله توسط تروریست‌های مورد حمایت اسلام‌آباد صورت گرفته است.
افغانستان دیگر همسایه پاکستان نیز که امروز توسط طالبان اداره می‌شود همانند هند، دولت حاکم بر اسلام آباد و جنرال‌های راولپندی را متهم به حمایت از تروریزم می‌کند و مدعی است که پایگاه مرکزی شاخه خراسان گروه تروریستی داعش در ایالت بلوچستان قرار دارد و پاکستان با حمایت مستقیم از این گروه به دنبال بی‌ثبات کردن افغانستان است.
از جانب دیگر، هیچ تردیدی وجود ندارد که شاخه خراسان داعش یک پروژه تروریستی اساسا غربی است که سازمان‌های استخباراتی و دولت‌های خارجی به منظور پیشبرد پروژه‌های استراتژیک و مشارکت در بازی‌های ژئوپلیتیک خود آن را به وجود آورده و به آن قدرت بخشیده‌اند.
بنابراین با وجود اعترافات تلخ خواجه آصف و علی‌رغم اینکه پاکستان در حال حاضر عملاً در مقابل تروریزم دست‌پرورده خود قرار گرفته، هیچ اطمینانی وجود ندارد که سیاست دیرینه دولتمردان و جنرال‌های پاکستانی در حمایت از تروریزم مورد نظر غرب و قدرت‌های جهانی که رویه ده‌ها ساله حاکمان پاکستانی بوده به یکباره تغییر کند به پاکستان یک بار برای همیشه از تروریزم فاصله بگیرد.
