اینیشتین از داستانهای تخیلی بیزار بود. زیرا که
احساس می کرد ،آنها باعث تغییر درک عامه مردم ازعلم می شوند و در عوض به آنها توهم
باطلی از چیز هایی که حقیقتا نمی توانند اتفاق بیفتند میدهد
چیزی که همه این کشورها در آن مشترکند آشکارا یک پاسخ همگانی به
شکست رهبران، مؤسسات، و احزاب سیاسی در غلبه بر میراث و واقعیت
استعمار، امپریالیسم، و سرمایه‌داری جهانی است. فوکویاما این شکست
را در پشت افسانه نارضایتی طبقه متوسط از سطح مصرف‌گرایی و بیان
فرهنگی پنهان می‌کند
.gif){kind=spacer}
