فلسفه پسا مدرن
بیشترینه به تاویل متن، تولید معنی و تفسیر حقایق غیر مطلق متمایل
است. نسبی گرایی که از انشتاین بالا شده است ،در فلسفه پس از مدرن
به ستون اساسی فکری تبدیل شده است. به این معنی که ما در زمان
بحران نوشتار زندگی میکنیم و هیچ متنی قدرت یکه ندارد.
نظريه هاى علمى متأخر تمامى موفقيت هاى نظريه هاى
متقدم را در مورد تبيين و پيش بينى پديده ها حفظ مى كنند و به
علاوه موفقيت هاى جديدى دارند. اما در دهه هاى
۶۰
تا
۸۰
ميلادى فلاسفه علم مختلفى اين ديدگاه را مورد مناقشه قرار دادند.
يكى از اين افراد توماس كوهن بود.